- беҳол
- [بي حال]беқувват, бемадор, хастаҳол, монда, шалпар: беҳол кардан, беҳол шудан; беҳол афтодан аз қувват монда афтодан; беҳуш афтодан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
